[sc:bold14]Een aantal weken geleden kreeg ik een aanvraag van een team[sc:end]. Een nieuw gevormd team waarbij ze zelf vonden dat de communicatie nog niet zo lekker liep. Daarbij wisten ze ook niet waar ze elkaar voor in konden schakelen en voelde alles als los zand. Een prachtige casus om bij het paard uit te werken!
Dit bedrijf is gevestigd in het oosten van het land en dus heb ik daar een locatie gehuurd die mij geadviseerd was door een vakgenoot.
Via mail en telefoon had ik duidelijke doelstellingen besproken maar ook “opdrachten” gekregen. Vanzelf sprekend kan ik het paard geen opdrachten geven en blijft deze waardevrij spiegelen. Gelukkig maar…
Ruim op tijd was ik bij de paardenlocatie zodat ik de tijd had kennis te maken met de paarden en de ruimte. Alles was keurig verzorgd en fijne paarden. Ik mocht kiezen uit 4!
Na de introductie over de paarden en de werkvorm gingen we aan de slag. Eerst ieder voor zich kennis laten maken met het fenomeen paardencoachen. Dit was soms hilarisch, soms confronterend maar er was steeds herkenning!
Daarna was het tijd voor een paar teamoefeningen, hierbij werd snel duidelijk wat er bedoeld werd met slechte communicatie onderling en dat het nog niet duidelijk was wat ze aan elkaar hadden. Fijn dat het zo snel visueel gemaakt werd door het paard. De manager ging hierdoor heel hard aan het werk, knapte alles op, liep overal en zorgde er onbedoeld voor dat niemand meer iets deed. Goh, wat legde het paard dat snel en duidelijk bloot!
Bij de laatste oefening gebruikten we een ontzettend leuke en grappige pony. Het lijf van een pony maar de benen van een Shetlander (hele kleine pony) Het leek een soort tekkel onder de paarden.
Ik had het team gevraagd om een plaats in de bak in te nemen om te kijken hoe de mensen zich tot elkaar verhouden. Na wat heen en weer geschuifel en geloop kwamen ze uiteindelijk in een soort hoefijzer vorm uit. De manager stond er ook tussen en één medewerker stond in het midden van het hoefijzer. De pony stond aan de andere kant van de bak een beetje naar het hek te kijken en net te doen alsof het zijn zaak niet was…
Iemand uit het team merkte op dat als iemand in het midden moest staan dat de manager moest zijn. Ik vroeg de manager te ruilen met degene in het midden. Op het moment dat de manager daar ging staan kwam de pony in beweging, in een rechte lijn liep hij naar de manager en ging pal achter hem staan, er ontsnapte een diepe zucht aan het dier.
Iedereen had kippenvel (inclusief ik). Daar hoorde hij en die plek moet hij innemen!